Ik kan begrijpen dat je je aan dit artikel stoorde Kate, zou ik ook doen. Heb je ondertussen al nieuws gehad van 'Wij jonge ouders' ?
Ik moest meteen denken aan een ervaring van een collega.
Hun eerste kindje had ook heel veel moeite om in slaap te geraken, huilde steeds.
Dit brak hun hart dus gingen ze voor advies bij een kinderarts. Deze beweerde dat je het kindje inderdaad best laat huilen. Omdat het hun eerste was, dachten ze ook te beschermend te zijn en volgden ze de raad enkele maanden op.
Uiteindelijk heeft het opvolgen van dit advies (wat ze zich nu nog steeds beklagen en iedereen afraden) ervoor gezorgd dat hun kindje telkens bij het slapen enorm begon te bonken met het hoofd - met hoofdwondes tot gevolg!
Toen ze hun verhaal deden bij een andere kinderarts schrok die en zei die meteen deze 'wijsheid' nooit toe te passen.
Als het kindje het echt zo moeilijk heeft, moet er iets meer aan de hand zijn. (Het voelt zich niet veilig, het voelt zich iet goed, heeft iets nodig, stoort zich aan iets in de kamer, heeft problemen eventueel bij dagmoeder, crèche, ...noem maar op )
Ondertussen was dit bonken voor het kind routine geworden. Was zeer moeilijk om dit af te 'leren'.
Om zichzelf en het kindje de nodige rust te gunnen, namen ze hem toen maar mee in bed. Sommige verklaarden hen gek (Dat doe je toch niet! :blink

Voor hen was dit echt de beste oplossing. Starten in bed van mama en papa en uiteindelijk toen het sliep naar de eigen kamer brengen.
Als ouders denk ik dat je nog het beste weet wat goed is voor je kindje, hoe je kleintje in elkaar zit.
Maar als je zo 'advies' leest uit artikels en hoort van anderen, kinderartsen begrijp ik wel dat je zou beginnen twijfelen. Zeker als een beginnende mama.
Kritisch zijn en vertrouwen op je moedergevoel, is dus echt de boodschap.
Hoop dat ik dit alvast zal kunnen doen bij ons kleintje en niet te veel zal twijfelen ...