Helaas toch nog overleden. Infectie tot op het bot; Waarom zijn reguliere da's zo fout gevoelig?

Ik heb al veel negatieve dingen mee gemaakt met da's. Ik heb vele da's gehad omdat er elke keer weer iets mis ging in een diagnose of behandeling. Eindelijk had ik een goede da, maar die ging met pensioen en nu zit ik bij een holistische praktijk.

Mijn ouders zijn al heel lang met hetzelfde probleem bezig. Wie is er nu goed en wie vertrouw je?
Ook zij hadden de da die met pensioen ging..

Afgelopen maandag begon hun hond met spugen, janken van de pijn en staart bijten. Ze gaan met spoed naar da 1. Die kijkt niet verder als de anaalklieren die niet vol zaten. Mijn ouders startte zelfstandig NSAID.
Woensdag da 2: staart is opgezet. Ze scheren een inimini stukje kaal, geven ab, nsaid en een kap mee en dat is het.
Gister ochtend da 3: Na 5 dagen geen slaap besloten mijn ouders om hun hond met kap beneden te laten om zelf even te slapen. Een nachtmerrie werd werkelijkheid: de kap was te kort (en echt flink te kort) en dus had hij zijn staart nu helemaal aan gort gebeten!!
Da3 zag direct het werkelijke probleem: Ontsteking tot op het bot van de staart aanzet! Deze da schrok enorm, had dit nog nooit mee gemaakt en zei direct dat de hond in levenagevaar is. De hond ging onder narcose, de staart werd open gesneden, de infectie er zo goed mogelijk uit gespoeld en de wond werd open gelaten om alle troep eruit te halen. Vervolgens kregen ze weer een te kleine kap mee, NSAID en 2 of 3 soorten ab. Ik denk zo'n 10 pillen per dag. Gister heb ik de hele dag op hun hond gepast. Mijn ma heeft bij mij thuis een goede maat kap opgehaald die hij 24-7 om heeft.

Maar wat een zielig beestje! Het ergste is nog: door een mis diagnose en een mis behandeling is deze hond nu in levensgevaar! Als de ontsteking de rug in gaat, is er niets meer te doen en sterft de hond!!! Hoe heeft het ooit zo ver kunnen komen??!!

De da die het wel goed deed was per toeval weer de gepensioneerde da..

Ik ben diep geschokt..

ontzettend erg, je hond bijna fataal door een verkeerde diagnose niet verder gekeken dan zijn neus lang is ?

vaak gebeuren deze medische kwesties bij de gewone dierenarts, en vaak kan je niet anders dan toch naar deze artsen te moeten...... nu zullen je ouders niet meer naar die artsen toegaan, maar na de laatste die het wel onderkent heeft... en nu maar afwachten of het goed herstelt, veel beterschap en hoop dat je ouders geen al te veel stres er van hebben, altijd een hele nare ervaring.....

Erg hoor Roosje.

Roosje wat een afschuwelijk verhaal,ik ben al geschokt om dit te lezen.

Wat moet het niet voor je ouders zijn geweest,ik hoop van harte dat de arme hond mag opknappen.

Mijn ouders zijn kapot. Mijn ouders zijn zeer mee levend met dieren op dit gebied, mijn pa lijkt wel de pijn van zijn hond te voelen. Mijn ma voelt zich vreselijk schuldig, ook al kan ze er niets aan doen.
Hun hond zelf is nu met regelmaat paniekerig. Vooral als mijn pa er niet is. Hij heeft nu echt zijn baasje nodig.
Hij krijgt ook 2x daags 2 sprayen op zijn wond: betadine en een hormonen iets. Dat is alsof je hem vermoord :'(

Ik help ze waar ik kan. Ik had nog blikvoer thuis liggen van zalm en aardappel. Daarmee heeft hij heerlijk zijn pillen opgesmikkeld.

Daarnet ontving ik het bericht dat hij weer eet, drinkt, plast en poept. Dat is een goed teken..

Gelukkig zijn er goede tekenen,arme hond....

Vreselijk Roosje, ik duim dat het snel verbeterd ,

Maar ook hier veel slechte ervaringen  zelfs in gespecialiseerde praktijken ,Het heeft ons twee maanden geleden het leven gekost van een van onze honden ,door een dierenarts die overtuigd was van zijn gelijk ,niet naar mijn verhaal en ervaring luisterde en een behandeling startte waarvan hij hoopte dat het succes zou hebben maar die de hond fataal werd .

Zelf nadenken en handelen  doe ik al veel maar soms heb je ze gewoon nodig ,

Ook onze dierenarts stopt ermee helaas en dat zijn nu net degene met de meeste ervaring ,

Veel sterkte met de hond van je ouders!

Bedankt allemaal.

Ik zal zo een foto op mijn profiel plaatsen van gister middag. Het ziet er echt ranzig uit, dus ik plaats het niet in het topic.

Dit arme beestje heeft al zo veel mee gemaakt. Hij is sinds eind vorig jaar bij hun. Net zo oud en net zo groot als Drib, met hetzelfde zachte karakter.

Hij heeft al een operatie gehad om 2 vetbulten weg te halen, waarvan 1 vetbult in zijn nek een kanker gezwel in zich bleek te hebben. Hij was daar net van hersteld. Zijn vacht is weer terug, het is alleen nog wat stijf.

De situatie waar hij uit komt is een onstabiel gezin die hem in een kennel opsloot. Hij was nog niet eens zindelijk dat hij (5 jaar) bij mijn ouders kwam!

Qua trainen zijn mijn ouders eindelijk op de goede rit en dan gebeurd dit..

Heftig roosje sterkte!
Hopelijk knapt de hond van je ouders toch weer op.
hier in het verleden ook nare ervaringen gehad bij 2verschillende dierenartsen.
Ik heb nu een vaste en ik wil ook geen andere meer. Ik hou altijd me hart vast als zij op vakantie is en er iets is met een van mijn dieren.

Wat ontzettend naar voor het hondje zeg. Ik hoop dat hij snel weer de oude is en wat minder pijn heeft. Het klinkt nu echt heel zielig voor hem. En wat een prutsers ook die da's, hij zou al veel eerder geholpen kunnen zijn, dat had hem ook een hoop stress en extra pijn bespaard.
Kan die gepensioneerde da niet een goede aanbevelen voor je ouders?

Kwa da, ik heb geleerd dat je soms gewoon heel erg eigenwijs moet zijn en de da moet dwingen om bepaalde dingen beter te bekijken, of het gewoon simpelweg niet eens zijn met een behandeling omdat je zelf denkt dat dat het niet is.
Toen ik nog ratten heb was ik een uur (enkele reis) onderweg naar een da. Puur omdat die da verstand van ratten had, en werden mijn ratten dus ook echt geholpen. In plaats van dat ze een ab kuur voorschrijven en hopen dat het dan goed komt. Bij 1 ratje heb ik de da ook tegen gesproken, en min of meer geëist dat er foto's gemaakt werden. Mijn gevoel zat goed, ze bleek een tumor te hebben. Dus het zoveelste ab kuurtje had totaal geen zin gehad. Nu zat de tumor op een hele nare plek en heeft ze nog een klein maandje geleefd. Maar het moraal is dat geen da me geloofde dat er echt iets mis was met mijn meisje. (4 verschillende da's 5 bezoeken in totaal)

In Tilburg heb ik een goede da zitten, ik heb meerdere da's bekeken en opgebeld en bij deze voel ik me op meerdere vlakken echt op mijn gemak.
Hij is lief voor de baas, hij houd rekening met angstige moeilijke honden, hij weet wat hij doet en hij legt ook alles wat hij doet en waarom. Zo ook met de meds die ik mee krijg. Deze da is voor mijn gevoel echt wel een betere (kwa prijs zijn ze ook wel wat duurder maar voor mijn honden maakt dat niet uit).
Wat ik ook heel erg fijn vind van deze da is dat ze op afspraak werken. Zodat je niet met 5 honden en 3 katten in de wachtruimte zit. Er hoeft maar 1 blaffert tussen te zitten en iedereen slaat aan. Laatst had ik kennelhoest in de roedel dus dan hoef ik ook niet bang te zijn dat mijn hond iedere zieke hond daar besmet.

Een goede da is goud waard!

Ik heb de foto gezien,heftig....arme,arme hond.

Het is ook een bouvier? Mijn hart breekt als ik het verhaal lees.

Ik heb ook altijd schatten van bouviers gehad met zo'n zacht karakter.

Heb er nog altijd een zwak voor.

Wat zal je ouders en jou dat enorm aangrijpen. Heel veel sterkte en hopelijk een voorspoedig herstel voor de boef.

Ik hoor net dat het slechter gaat als gister. Meer weer ik nog niet, maar hoop ik later vandaag te horen..

 Wat een zorgen,ik ga heel hard duimen draaien  voor de onbekende boef van het ras waar ik zo van hou.

Sterkte!

Kon de staart niet geamputeerd worden om uitbreiding infectie te voorkomen?

De duimen worden hier hoog gehouden, hoor!

Sterkte Roosje, wat ontzettend sneu.

Bedankt allemaal. Deze hond heeft al zo veel ellende gehad, hij verdiend echt een beter leven mee te maken.. Hopelijk wordt hij snel beter. Als hij komt te overlijden zou dat echt heel zielig zijn..

Jeetje.... Arm dier. Hopelijk gaat die infectie weg. Heb de foto gezien... Wat pijnlijk zeg.. Arm beestje.

Het is ook zo zuur Roosje,eindelijk na een ellendig leven een warm liefdevol huisje hebben en dan zo iets....

Het is triest,we weten dat het harde honden zijn,hij zal het zomaar niet opgeven zolang er maar geen infectie naar binnen slaat.

Ja, het is echt zuur..

Deze Bouvier is ook wel een gevalletje apart. Doordat hij veel tijd alleen in een kennel doorbracht en gewoon niet begrepen werd, heeft hij bijzonder gedrag ontwikkeld. Maar achter dat bijzondere gedrag schuilt een heel leuk, vriendelijk "Bouven pupje" met een heel klein hartje.. <3 Hij heeft zich echt al voor een deel ontpopt, maar als het even mag.. Kan hij nog veel meer ontpoppen tot een echte goedzak van een Bouvier..

Wat een vreselijke wonde ......arm dier.

sterkte en nu maar duimen dat het betert.

een goeie DA of mensen dokter is een dokter die je geneest.

wat weten wij of ze in hun studies briljant waren ? Kunnen de grootste klungelaars zijn geweest maar die geld hebben om mooie praktijk te beginnen.

en uiteindelijk zijn het ook maar mensen nietwaar? En zieke dieren kunnen niet zeggen wat ze voelen

altijd afwachten als je bij een nieuwe gaat. Hier ook hoor, mijn oude is gepensionneerd....ik denk dat ik nu terug bij een goede ben. Ik denk....en ik zal het pas weten als er ooit iets ernstigs is.

sterkte hoor 

Ach jee... beterschap!

Faro heeft ook zo'n ontsteking gehad, gelukkig is dat helemaal goed gekomen.

Ik ga duimen dat dat bij jullie ook het geval is!

De duimen blijven draaien Roos ,

Is antibiotica per infuus geen optie?

Roosje, wat een afschuwelijke ervaring. Ik lees in stilte mee en duim voor de hond.

Vreselijk voor de arme hond en jullie. Ik duim dat alles goed komt.