Ik kan je gevoelens begrijpen. Tussen mijn 1ste en 2de dochter heb ik 2 miskramen gehad waarvan de laatste vervelende verwikkelingen had. Ik ben heel de zwangerschap bang en blij gelijk geweest. Alleen als ik men meisje hoorde huilen viel er een "last" van mijn schouders.
Heel veel geluk toegewenst
Das toch logisch. 10 jaar geleden werd ik zomaar zwanger, was gewoon aan de pil. Ik kreeg een miskraam van 2 jongens. Nu heb ik een prachtige dochter van 4 maar heb nog genoeg tranen voor de jongens die ik had kunnen hebben hoor. Is toch niet raar dat je dat zo voelt en het zijn ook 2 uitersten he....heel veel sterkte met verwerken en geniet straks van je kindje