Ongepland zwanger, wat te doen? - Zwangerschapsforum

ik zou in jou geval niet overwegen om abortus te plegen . maar dan afstaan ter adoptie .
dan schenk je het kindje toch een leven 
alleen het groeit op bij andere ouders in een ander gezin.
van abortus kun je je hele leven spijt krijgen en valt nooit meer terug te draaien. 
ook geloof ik erin dat het zieltje zelf gekozen heeft voor dit leven op aarde dus dan neem je dat af van zo zieltje zou heel erg zijn.
dat blijf je mischien ook wel heel je leven achtervolgen dat schuldgevoel wat erbij komt 
dus als je het echt niet aan zou kunnen of niet ziet zitten dan adoptie afstaan ter adoptie zou ik zo zeggen 
groetjes madelene

Lief anoniempje,

Ik merk dat je vooral de problemen opnoemt en de uitkomsten daarvan catastrofeert (droom in duigen, 0.0% kans op een baan, afstuderen kan ik wel vergeten). Dat is denk ik niet helemaal reëel. Uiteindelijk komt het linksom of rechtsom altijd goed. Ik ken een aantal personen uit mijn omgeving die ook met een kindje zijn gepromoveerd, ik ken mensen met ADHD die prima functioneren zonder ritalin (maar wel met andere aanpassingen zoals het dieet en meer rust). Er zijn altijd oplossingen. 

Probeer jezelf eens heel eerlijk voor te stellen hoe je je doelen wel kunt halen. Wellicht ben je dan in een betere positie om een goede keuze te maken

Echt alsjeblieft, doe het niet. Ik was zestien en een betere keus om de kleine te houden kon ik niet maken! Als ik er nu aan denk zou ik er alles voor op geven om het kostbaarste wat je samen als man en vrouw krijgt te kunnen houden.

Wat vreselijk voor jou en je vriend. Een hele moeilijke en belangrijke beslissing die je samen moet maken. Er zijn volgens mij 3 scenario's:
1) Abortus: jij gaat (wel misschien met wat schuldgevoel) afstuderen en je droombaan verwezenlijken, je vriend zal vanuit geloofsovertuiging moeite krijgen dat het kindje is weggehaald, praat hier dan ook goed over met hem als jullie voor abortus kiezen, jullie relatie wordt op de proef gesteld maar als je echt van elkaar houd en goed met elkaar praat, dan komen jullie er sterker uit. Jij hebt dan hopelijk je droombaan. Je vriend heeft wellicht weer een baan. Tegen die tijd, als jullie alles op de rit hebben, kun je ervoor kiezen samen te proberen weer zwanger te worden.

2) Je houdt het kindje en gaat proberen je studie af te maken. Financieel krijgen jullie het zwaar. Hopelijk heeft je vriend tegen die tijd weer een baan om jullie te onderhouden. Omdat hij werkt, zul jij op de baby moeten passen. Wellicht met ADHD best een zware dobber omdat structuur nu eenmaal belangrijk is met een baby. Je zult hulp van je ouders of zijn ouders moeten krijgen zodat jij je studie kan afmaken. Is dat mogelijk?

3) Je houdt het kindje en stopt met je studie en gaat werken op bachelor niveau. Wat bedoel je precies dat je 0,0 kans maakt op een normaal verdiende baan met alleen een bachelor? Is dat in jouw sector zo? Heb je dit uitgezocht of denk je dat maar? Wat is volgens jouw maatstaven dan een normaal verdienende baan? Zelf heb ik een bachelor en mijn vriend, zwager en enkele vrienden hebben universiteit. Ze verdienen allen minder dan ik. Dus dat zegt niet zoveel tegenwoordig... Verder kun je misschien later alsnog je studie weer oppakken.

Praat met je vriend, met je (schoon)ouders, wees open naar elkaar en probeer samen een oplossing te vinden. Dan kun je later achteraf terugkijken dat je een goede, weloverwogen beslissing hebt genomen.

Ik wens je ontzettend veel succes en wijsheid. Hopelijk heb je mensen om je heen die niet oordelen maar in oplossingen denken en achter jullie staan.

Ik zou je adviseren contact op te nemen met Siriz. Ik zag pas ergens een poster ervan hangen. Ze helpen je met de beslissing of je het kindje wilt houden of niet. Ze kunnen samen met jou alle voor en nadelen op een rij zetten. Succes in deze lastige periode

Dit is een oproep van vorig jaar meis, ik vind je uitspraken best pittig als ik ze lees, maar iedereen heeft een eigen mening en als iemand gelooft in het zieltje en dergelijke dan mag dat ook, en is dat niet perse bangmakerij...
Leven en laten leven.....
Ik hoopt dat jou zwangerschap goed gaat meis..geniet ervan

Precies je hebt ook gelijk, maar mensen zijn mensen.. En daarbij soms reageren mensen in paniek.. 

Maar ik begrijp je mening wel..

Ik wens je een mooie zwangerschap