Huisvrouw worden - Zwangerschapsforum

Oh en dankje voor de ''succes met de hormonen'' ''hormoon vrij (gast)'', ik ben enorm blij met de wisselende hormonen die ik mag meemaken. 

Jeetje ik mag hopen dat dit niet is wat je eigen kindje zal gaan bijleren in sha allah. Want die opmerking over zinsopbouw slaat natuurlijk nergens op. Maar goed die rare opmerkingen zijn we helaas hier wel gewend op het forum van jou.

Tooby dat is ook niet raar, dat is een keuze die jij met je gezin gemaakt hebt omdat dat bij jullie past. 
Meer tekst en uitleg hoef je daarover niet aan een ander te geven. Je hoeft je immers niet te verantwoorden aan onbekende. (Aan bekende trouwens ook niet )

Omg! Ik ben zo blij dat ik mag gaan werken.. die 12 weken bevallingsverlof waren meer dan genoeg! Gillend gek werd ik... Sommige vrouwen willen 60 uur werken en anderen 0... die anderen willen wel trouwen in gemeenschap van goederen en vervolgens bij een scheiding, de helft van t huis, de helft van de spaarrekening en op latere leeftijd een deel van het pensioen... doe even normaal.. je kunt niet niets inbrengen en met de helft vertrekken..Wat nou,je hebt er recht op? Ik werk mijn uren EN draai een huishouden, dus stop alsjeblieft met te doen alsof huishouden een dagtaak is.. dan zou niemand meer het huishouden kunnen doen als ze daarnaast werken... 

Je hebt niet kunnen werken en niet willen werken.. een van deze 2 is de keus van een huisvrouw, niet hoeven valt onder niet willen.. want als je niet zou hoeven (zoals ik) kun je nog altijd willen!  
Heb echt een gruwelijke hekel aan die vrouwen die huisvrouw zijn en vervolgens hun ex kaalplukken als t spaakloopt.. want tja.. ik hoefde (wilde!) Niet gaan werken dus tja.. dan moet hij mij nu maar onderhouden want ja... na zoveel jaar thuis zitten kom ik natuurlijk niet meer aan de bak.. bla bla 
Schaam jullie! Als je bewust huisvrouw bent (geen probleem hoor, echt niet!) Maar trouw dan ook op huwelijkse voorwaarden en ga met wat je gekomen bent en verdeel hetgeen jullie samen gekregen hebben.. dan, pas dan, ben je zuiver en eerlijk naar je partner toe..

Jeetje dat is wel een beetje een fele reactie in mijn ogen Lot.
Er zijn ook mensen die betaald krijgen om kinderen op te voeden (kinderopvang/ gastouders) en dingen te leren (docenten) en mensen die ruimtes schoonmaken (schoonmakers) krijgen ook betaald. 
Heel zwart/wit gezien is wat een huisvrouw thuis doet ook gewoon werk. Alleen omdat het je eigen huis en eigen kind(eren) zijn wordt je geacht dit onbetaald te doen. Een dagtaak zal het niet altijd zijn nee, maar dat ligt wel aan de samenstelling van je gezin. Meer (kleine) kinderen staat gelijk aan meer troep. Dus zeg niet dat een huisvrouw niets bijdraagd. Niet alles is in geld uit te drukken. En als jij werkt heb je ook wel eens vrij om eens lekker niets te kunnen doen. Daar heeft iedereen recht op.
En er zijn ook genoeg vrouwen die na een scheiding wel werk zoeken en niet tot in het einde ter tijden zich afhankelijk opstellen. Dus over een kam scheren is niet terecht. 
Laat iedereen het toch lekker voor zichzelf beslissen zonder een oordeel te vellen. Wij weten toch niet wat er bij iedereen op dit forum achter de deur gebeurd. Roepen dat iemand zich zou moeten schamen? Hoezo? Stoor jij je aan aan mensen die je in het dagelijks leven niet eens kent of tegen komt? 

Ze vraagt om een mening, om hoe wij het zien, om advies.. nou... je mag het fel vinden maar dit is mijn reactie op haar post.. daarbij kan ik mij de reactie van haar ouders goed voorstellen, ik zou zwaar teleurgesteld zijn als mijn dochter met 23 jaar een huisvrouw zou worden.. 
Nogmaals, huisvrouw zijn is geen dagtaak, ook niet met 2, 3 of 4 kinderen..  pas als iemand een gezin heeft waarbij werken en huishouden niet meer te combineren is kun je spreken over een dagtaak.. er zijn genoeg grote gezinnen waarbij de moeder ook gewoon werkt en het huishouden draaiende gehouden wordt (mijn vriendin werkt 24 uur, heeft 4 kinderen waarvan er 3 ook nog eens verschillende hobby's hebben, dus na werk en school nog naar de verschillende verenigingen gereden moeten worden... als zij dot redt, in combinatie met werk EN ook nog eens het huishouden draaiende houdt, maak je mij niet wijs dat huisvrouw zijn een dagtaak is.. 

Als je nu niet wil werken, moet je niet achteraf je vent kaalplukken en in gemeenschap van goederen trouwen.. elke weldenkende man zou dit ook niet doen, want hij weet dat niet altijd alles voor altijd is... 

Ik werk in een huishouden waarbij we bijna gelijk verdienen ennnog zijn we op huwelijkse voorwaarden getrouwd.. ik het mijne, hij het zijne (we namen beide een aardig trustfund mee naast ons eigen spaargeld) en alles wat gezamenlijk is/wordt gekocht wordt eerlijk verdeeld als het ooit zover komt.. want je zegt wel tot de dood ons scheidt, maar tegenwoordig kunnen er onverwachtere dingen gebeuren dan de dood en dat kun je nooit van tevoren weten..  beter goed geregeld dan achteraf huilen.. 
Ik lig absoluut niet wakker van mensen die het anders doen, ik kan daar hooguit even om lachen diep van binnen, om de domheid van sommige mensen en daarna ga ik verder met m'n leven want daarin hebben we de zaken gelukkig goed geregeld.. 

Volledig eens met Lot en Gwen. 

GYIk snap nooit zo goed waarom je je als jonge meid zo afhankelijk op wilt stellen. Ik zou me nooit helemaal gelijkwaardig voelen als ik niet zou werken en op het salaris van mijn man zou teren. Daarbij neem je gewoon een risico voor als je over 10 jaar wel alleen komt te staan. Je kunt zeggen dat je ex dan ook voor je zal zorgen, maar als je gaat scheiden doe je dat niet voor niks. J moet er niet vanuit gaan dat je ex, mocht het ooit zo ver komen, alles vrijwillig netjes met je gaat delen. Veel scheidingen gaan nu eenmaal met ruzie gepaard. Daarnaast: wil je je afhankelijk maken van iemand waar je op dat moment wellicht een hekel aan hebt. Voor je toekomst is het gewoon het verstandigste om werkervaring te hebben en te houden.

Daarnaast zou ik het een grote verarming vinden van mijn leven als ik niet zou werken. Ja, ook ik kan gewoon mijn huishouden doen en een sociaal leven hebben en sporten en voor onze dochter zorgen. Daarnaast heb ik gewoon een baan en dat is prima te combineren als je maar wil. 

In grote lijnen ben ik het dus eens met Gwen en Lot. Daarbij hulde voor de mensen die gewoon onder hun eigen account posten! Het is pas kinderachtig fel te reageren onder een andere naam.

Wat een bullshit, Lot. Lijkt me naar om zo verbitterd in het leven te staan.
Leegplukken? Mijn man en ik zijn van plan om samen oud te worden, nátuurlijk zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen! Wij bouwen samen een leven op, dat bestaat uit zoveel meer dan alleen maar geld. 

Een beetje respect voor elkaar lijkt me op zn plaats. 

Wij vinden het belangrijk om zelf voor onze kinderen te zorgen ipv ze naar een kinderdagverblijf te brengen of bij een oppas/oma en opa etc. Persoonlijk vind ik een kinderdagverblijf geen plek voor een baby en zou ik iedereen aanraden minimaal het eerste jaar thuis te blijven. Als je 'daar niet aan moet denken', waarom begin je dan in hemelsnaam aan kinderen? Leuk voor erbij? 

Maar hey, dat is mijn persoonlijke mening. Als jij er wel heel gelukkig van wordt om te werken, dan moet je dat lekker doen. Het is niet aan mij om te oordelen. Al onze kinderen zullen prima terecht komen, of we werken of niet. Laten we allemaal ons eigen hart volgen, dan zijn we zelf het meest gelukkkg
Probeer wat breder te denken, het leven en een gezin bestaat uit zoveel meer dan geld, werk en materiële zaken. Tijd voor elkaar is ook heel waardevol. Maakt je misschien een iets mooier en minder veroordelend persoon!

Daarnaast is het bij ons ook wel eens andersom geweest. Toen we van onze eerste wereldreis terug kwamen waren we flat broke en had ik direct een nieuwe baan en mijn man (toen nog niet getrouwd) nog niet. Leefden we samen van mijn inkomen. Nooit een probleem van gemaakt, zou niet eens in mijn hoofd opkomen! En nu hebben we kleine kinderen en leven we samen op zijn inkomen. En is de helft van onze spaarrekening nog mijn inleg van toen ik nog wel werkte. 

Ik zie het al voor me dat we op papier hadden moeten zetten wat hij heeft ingelegd en wat ik heb ingelegd en of we beiden wel verdienen en genoeg bijdragen... Lijkt me bijzonder vermoeiend! Ben heel blij dat wij daar allebei niets om geven en dat het vanzelfsprekend is dat alles van ons samen is als gezin! 

Linda zo denk ik er dus ook over. Wij hebben voor ik zwanger was afgesproken dat ik voor mijn kleine zorg. Niet naar een kinderdagverblijf of oppas of oma's en opa(ooms tantes etc). Mijn zoontje is mijn verantwoordelijkheid. Ieder heeft zo zijn mening.  Wie niet thuis kan zitten en liever wil werken moet dat doen. Maar ik blijf liever bij mijn zoontje. Ik zou wanneer hij naar schoon gaat werken, maar we gaan binnenkort voor een tweede. Ik vind het dus iets erg om thuis te zitten tot de tweede naar school moet. 

Verbitterd?? Whahahahhaha als ik iets niet ben is t wel verbitterd.. dat zou ik wel worden als ik thuis zou zitten.. en daarbij, ik hun mijn kinderen een breeder perspectief en levensruimte dan alleen bij mamma thuis.. het is wetenschappelijk bewezen dat kinderen die voor hun 4e jaar niet naar andere opvang gaat dan naar mamma/opa en oma het op school moeilijker heeft (in het begin), moeilijker met regels om kan gaan en moeilijker contacten legt.. dus tja.. t is maar wat je belangrijk vind als ouder..  

Dat ligt er denk ik helemaal aan hoe de kinderen thuis opgevoed worden. Als ze echt alleen maar thuis zijn bij mama en buiten volwassen familie niemand zien of dat er ook nog regelmatig met leefdtijdgenootjes (neefjes/nichtjes, buurtkindjes) gespeeld wordt. 

Het is ook wetenschappelijk bewezen dat vooral jonge kinderen (baby's) stress ervaren als ze niet bij hun vertrouwde verzorger zijn, dus het is altijd maar de vraag waar je goed aan doet. 

Persoonlijk vind ik gewoon dat je moet wat goed voor je voelt en een ander in zijn waarde moet laten. 

Dag moeders!
Ik heb ook voor die keuze gestaan. Ik was verpleegkundige, geweldig beroep maar ik kon het niet meer combineren met het moederschap. Niet zoals ik het graag wilde, dus ben ik gestopt. Kei-veel reacties over hoe jammer het wel niet was. En dat was ook wel een beetje zo. 
Maar kindjes zijn maar 1 keer klein, en de tijd gaat al zo hard. Uiteindelijk juist gaan doen achteraf meer bij mij paste.
Werken vanuit huis op de tijden dat ik dat wil. Toch verdienen maar wel in goede balans met mijzelf en ons gezin. ???? Ik zou echt niet meer anders willen. 
Het is voor iedere moeder een persoonlijke zaak. We hebben zo snel onze oordelen klaar he.  

Hmmm... die vraagtekens hoorden er niet bij! ????

Iedereen heeft hier duidelijk een ander idee over , wat natuurlijk goed is hè.. maar daarom is iemand niet verbitterd ofzo .
Het is een keuze die ieder voor zich moet maken maar ik wil persoonlijk ook blijven werken en mijn man ook ..  ons kindje gaat grootouders hebben die super gaan zorgen ervoor als wij werken zijn .. We leven graag ' goed ' en de lening van het huis enz moeten ook betaald worden .. Maar Hey , don't shoot me  ik weet dat de meningen verdeeld zijn over materiële middelen hier maar ik vind het toch wel belangerijk dat ik ons gezin niets moet ontzeggen .. maar dit is MIJN mening

Ik ben het met de werkende moeders van hierboven eens. Op je 23e al thuis gaan zitten vind ik eeuwig zonde van je toekomst. Je bouwt niks op en je wereld wordt erg klein. Daarbij een groot risico als je uit elkaar gaat. Maar iedereen zijn eigen beslissing en mening hierover. 
Zelf ga ik wel een periode minder werken (3 dagen ipv 4) als mijn dochter er is om er in de eerste periode er meer voor haar te zijn. Maar helemaal stoppen zou voor mij geen optie zijn, of het financieel haalbaar zou zijn of niet.

Lot, wel even een klein dingetje, het klopt wel wat je zegt dat het beter is voor de ontwikkeling als kinderen voor het 4e levensjaar ook bij anderen zijn, maar hoe je het nu zegt doe je net alsof kinderen van een huisvrouw/huismoeder nooit ergens komen dan thuis bij moeder..Dat is ook niet altijd zo.



En ''kinderachtig (anoniem)''. assalamu alaikum, ik weet inmiddels wie je bent. Laat maar zitten hoor, ik weet inmiddels niet met jou in discussie te gaan, nutteloos.


Wat betreft de hele discussie; je kunt nooit in een andermans huwelijk kijken, niet zoals zij dat zelf kunnen. Ook elk persoon is anders dan de ander. De een vindt het prima om niet te werken, de ander wordt gek als ze thuis zit..en beide is PRIMA. Het heeft echt geen zin om elkaar af te zeiken om de keuzes.


Mijn man vindt het geweldig dat ik ervoor kies om thuis te blijven, dat is ideaal binnen ons huwelijk en volgens onze normen, waarden en religieuze standpunten. Tuurlijk, mocht het nodig zijn, zoek ik wel werk.
Mijn man wilde in gemeenschap van goederen trouwen, niet huwelijkse voorwaarden; want waarom? Alleen maar omdat hij geld inbrengt en ik niet? Ik doe 100% het huishouden, zorg voor het eten en later de kinderen. Een enorme verantwoordelijkheid en wel degelijk werk dus (als je niet lui op je kont zit en niks uitvoert dan). 

@Falca, ik lees nu je reactie pas (haha beetje laat  ) Ja je hebt ook wel een punt (nogmaals, te laat).

Linda
"Persoonlijk vind ik een kinderdagverblijf geen plek voor een baby en zou ik iedereen aanraden minimaal het eerste jaar thuis te blijven. Als je 'daar niet aan moet denken', waarom begin je dan in hemelsnaam aan kinderen? Leuk voor erbij?"

En dan een paar zinnen later:

"Het is niet aan mij om te oordelen."

Het lijkt me niet dat je hier serieus een discussie over aan wilt gaan?

Tooby
Ik ben jou ook al eens eerder tegen gekomen op dit forum, maar mag ik jou oprecht complimenteren over jouw volwassen en goed doordachte reactie? Je hebt mij toen verteld dat je moeite hebt met jezelf op een juiste manier uitten, maar hier kunnen veel mensen een voorbeeld aannemen.

Het grappige is dat iedereen hier met zijn eigen situatie aan de haal gaat. TS vraagt echter wat voor haar het beste is qua huwelijksvoorwaarden. Zij houdt er dus wel rekening mee dat een relatie (elke relatie, wat mij betreft) kan stranden en probeert zich voor te bereiden. In die situatie lijkt het mij toch echt het verstandigste werkervaring te houden. Dat ik het zonde vind dat zo'n jonge meid thuis gaat zitten heeft daar niks mee te maken. Uiteindelijk moet iedereen dat voor zich weten.

Wat de kinderopvang betreft: ik heb mijn kind niet voor erbij, maar heb vol overtuiging voor een kindje gekozen en als het zou moeten (als ze ziek zou zijn bijvoorbeeld), zou ik alles laten staan en bij haar blijven. Maar gelukkig is ze een gezonde vrolijke baby en kan ik gewoon blijven werken. Ze heeft het heerlijk op de crache, is gek op de leidstes en heel geinteresseerd in de andre kindjes. Een e hte verrijking voor haar, naast de dagen dat ze thuis is bij mij of bij haar vader. Niet alleen ik ben een dag minder gaan werken, maar haar vader ook. Het is namelijk niet zo vanzelfsprekend dat de moeder helemaal voor het huishouden en de kinderen opdraait.

Nog een vraag aan iedereen die thuisblijft: wat vinden jullie dan van vrouwen die wat hogerop willen komen? Mogen die dan geen kinderen nemen? Want als je een goede baan wilt (in de politiek, arts, advocaat, etc), kom je niet verder als je even 6 jaar thuis gaat zitten bij de kinderen. Daarna zijn je kansen wel verkeken. Zijn jullie er dan ook voor dat dit soort banen alleen voor mannen zijn? 

Je hebt gelijk, Gwen. Dat is mijn persoonlijke mening, ik vind een kinderdagverblijf geen plek voor baby's en daarom wil ik de eerste jaren graag thuis zijn. 
Een vriendin van mij zat van de week nog te zuchten en te steunen, want de opvang en BSO waren dicht tussen kerst en oud&nieuw. Dan had zij vakantie, maar dan had ze de hele dag de kinderen om haar heen. Ik zit dan echt op mn lip te bijten. Jij kiest voor kinderen, maar hun aanwezigheid is al snel te veel... Ik kan daar gewoon niet bij. 

MAAR ik vind het daar bovenop nog belangrijker dat iedere ouder daarin zijn eigen keuzes kan maken. Het belangrijkste aan emancipatie is dat we daar vrij in zijn. 

Ik merk dat iemand als Lot qua mening en houding en toon zo ontzettend ver van mij vandaan staat, dat ik er helemaal fel van word. 

Met dr subsidiepotjes... Mijn man en ik hebben beiden gestudeerd en hij verdient genoeg om nergens voor in aanmerking te komen. Helaas, want werd het ons thuisblijfmoeders/-vaders maar iets makkelijker gemaakt financieel. Zouden misschien meer mensen deze keuze maken en zou de maatschappij er iets mooier uit komen te zien! 

En verder stop ik met deze discussie. Lekker je hart volgen, meiden! Zorg dat je een diploma hebt, zodat je wat hebt om op terug te vallen, mocht je uit elkaar gaan of mocht je man iets overkomen. En ga werken als je je er goed bij voelt en stop ermee als daar je ambitie ligt. En over een paar jaar kunnen je behoeftes zomaar weer ergens anders liggen! Dan kun je weer andere keuzes maken.

En Puck, ik zou zo'n carrière en kinderen niet kunnen combineren, maar die ambitie heb ik ook niet. Maar wat je zegt, vaders kunnen ook thuisblijven! 

Daarnaast heb je bijvoorbeeld in Zweden veel langer zwangerschapsverlof dan hier en is het zo vanzelfsprekend dat dat daar je carrière niet door in gevaar komt. Zowel voor mannen als voor vrouwen trouwens.

Onze maatschappij is mooi als je kijkt naar wat we hebben en niet naar wat we niet hebben... en ja.. ik met mijn subsidiepotjes.. ik die 30000 euro aan loonheffing heeft betaald dit jaar baalt er stevig van dat er mensen zijn die niet WILLEN werken en wel geld trekken uit potjes die gevuld worden met mijn belasting centen..  ik betaal graag voor de mensen die niet kunnen, die hoor je als maatschappij te helpen.. 

En met alleen een diploma kom je nergens hoor zonder werkervaring op een bepaalde leeftijd... achter de kassa misschien, maar daar ben je tzt te oud voor, te duur... ik heb een carrière en een kind.. ik werk 4 dagen, ze gaat 1 dag naar mijn ouders en 1 dag naar de opvang, de rest heb ik met mijn werktijden en verlof geregeld... ik heb een carrière en een kind, en nee.. die heb ik niet voor erbij (aangezien ik 5 van de 7 dagen zelf voor haar zorg...) alles kan als je maar wil... 
Eigenlijk is het een onzinnige discussie want als thuiswerkende zul je nooit begrijpen en toegeven dat werken en kinderen prima samen gaan en als werkende moeder zal ik nooit begrijpen dat je thuis blijft bij je kinderen 24/7 en je wereld zo beperkt.. 
Dus inderdaad.. laten we de discussie stoppen.. ik ben sowieso niet degene bij wie de last op de schouders ligt als t zover zou zijn.. dus.. waar maak ik mij druk om hahahahaa 

Gelukkig krijgen jullie er een mooie tweeverdienersbonus voor terug! 

Maar idd, de discussie is vrij zinloos. Gelukkig doen we allebei waar we ons goed bij voelen! En dankzij jouw reacties heb ik nog meer inzicht gekregen in hoe ik er NIET in wil staan. Heb ik toch nog wat geleerd in mijn lege en beperkte huisvrouwenbestaan! 

Als je van deze discussie iets geleerd hebt Linda, dan bevestigd dit alleen maar hoe leeg en beperkt je kennis is, want dit inzicht had je al lang moeten hebben als je weloverwogen een besluit hebt genomen.. daar voegt een discussie  niets aan toe (als t goed is...). 
Ben trouwens wel benieuwd naar de tweeverdienersbonus... welke is dat dan? Geen zorgtoeslag? Geen huurtoeslag? Geen kinderopvangtoeslag? Geen korting vanuit subsidiepotjes op sporten van mijn kind? Geen tegemoetkoming in een VVE programma op de opvang wegens een "te hoog opleidingsniveau" van de ouders? Loonheffingsbelasting waar je U tegen zegt? En vervolgens je eindejaarsuitkering en vakantiegeld enorm belast krijgen... ? Ben wel eens benieuwd naar die bonus, ik wil natuurlijk niets mislopen..  hahahahah 

Hoezo krijg jij geen kinderopvangtoeslag? Daar zit toch geen inkomensgrens aan? Zelfs met een  inkomen van 177.441 euro ontvangt je altijd 33,3 procent kinderopvangtoeslag voor je eerste kind. Voor het tweede en elk volgende kind, krijg je 64 procent.  De overheid stimuleert immers dat iedereen aan het werk gaat. 
(Even gekopieerd van een site)

Je kunt altijd een proefberekening maken bij de belastingdienst.
Het klopt wel dat lage inkomens meer krijgen maar kinderopvang is ook gewoon duur en anders loont het niet om te gaan werken. 

Ben zelf 2 verdiener en krijg ook gewoon kinderopvangtoeslag. Krijg verder geen toeslagen daar verdienen wij dan weer teveel voor maar daar zult je mij niet over horen klagen. 

Dit is echt voor iedereen een persoonlijke keuze. Huisvrouw is vaak zwaarder en wordt minder geapprecieerd. Ik dacht dat ik ook wou thuisblijven, maar had eindelijk een vaste job voor ik zwanger werd. Dit wou ik niet zomaar opgeven, ook al zou het financieel geen probleem zijn. Ik blijf nu wel de woensdag thuis en die dag is echt enkel voor quality time met mijn kindje. Verder ben ik ook alle vakanties thuis en in de zomer neem ik onbetaald verlof. Gelukkig laat mijn werk dit toe. Zo heb ik (voor mezelf) toch een goede balans tussen werk en gezin. En ben nu blij met deze keuze. Want in het begin had ik schrik dat ik veel zou missen van mijn kind. Mijn moeder was huisvrouw en ze was er altijd voor mij. Ik ben wel blij dat ik financieel onafhankelijk ben. Huisvrouw zijn is moedig want het is zwaar continu voor kleine kindjes te zorgen. Als je werkt is het stresserend om de puzzel in te vullen met verlof en opvang en zieke kindjes. En s avonds laat en in de weekends nog het huishouden te doen. Alles heeft zijn voor en nadelen. 
Wat we ook doen, we doen allemaal ons best om een goede moeder te zijn. 

Mooi gezegd Besje! Sluit ik mij helemaal bij aan  

Dat is nu dat stukje solidariteit om de lasten naar inkomen te verdelen waar Nederland bekend om staat.
Bot gezegt ja daar moet je blij mee zijn je had ook niets kunnen krijgen.
Inkomens die de 95% nodig hebben houden echt niets over om zich daar luxe dingen van te kunnen veroorloven. Je krijgt de kinderopvangtoeslag alleen als beide ouders werken, niet als er een thuis blijft. Niet iedereen heeft het geluk om dokter of advocaat te worden. Er zijn nu eenmaal ook mensen die banen hebben die minder goed betalen maar wel nodig zijn voor de maatschappij. Het is al erg genoeg dat het in Nederland nodig is om 95% van de kinderopvang vergoed te krijgen om een beetje rond te kunnen komen als je allebei werkt.
Als iedereen 95% vergoed zou krijgen moeten de belastingen omhoog om dat te kunnen bekostigen en raad eens bij welke inkomens ze dat geld het makkelijkst kunnen ophalen? Van een kale kip valt immers niets te plukken