intens verdriet - Zwangerschapsforum

Hallo dames,

Ik ben nu 34 weken zwanger maar ik maak ineens intense momenten van verdriet mee. 
Ik heb men beide ouders verloren en als ik denk aan de bevalling (keizersnede) heb ik schrik.
Wetende dat ik een hele schoonfamilie en een super man aan men zijde heb staan en die me steunen, omdat ik er langs men kant alleen voorsta. Maar toch kan ik soms het verdriet niet verdringen. Zijn er nog dames die zo intens verdriet hebben?
Ik heb een super man, een super zoontje van 5 en een lief klein wondertje die me heel gelukkig maken, waarom verdrietig zijn?

hoi jessica ik begrijp je verdriet volledig mijn ouders leven nog maar willen niks met me te maken hebben vanwege men keuze van man terwijl men man echt een schat is het verdriet is groot maar ik hou me vast aan de dingen die ik wel heb en ze zijn in gedachten altijd bij me je verdriet gewoon laten gaan dat is normaal maar geniet met heel je hart van je gezin en je ouders draag je altijd mee in je hart dus zijn ze ook altijd bij je veel succes lieverdje X

hey karima mijn lieve lieve zus. ik n de kids zijn er ook voor jou he meid dat weet je. natuurlijk kan ik niet al je gmis vervullen maar ik geef je wel al mijn liefde die ik heb aan jou en aan je prachtige kids. en op een dag komt het wel goed. ik weet hoe jij je voelt want tis bij mij ook he ja natuurlijk heb ik nog contact met mijn mama maar voor de rest wilt niemand mij in hun buurt maar zoals je zegt we hebben een hele goed man en prachtige kids waar we hou vast aan hebben. veel sterkte en je weet op mijn schouder kun je rekenen.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              jessica voor jou ook veel sterkte meid je ouders zijn bij jou je draagt ze in je hart en zo zijn ze altijd bij jou. geniet nog van je zwangerschap en het beste meid groetjes.

hoi zusje X ja dat weet ik wel dat je er altijd bent voor ons bedankt daarvoor lieve schat X

Hey Jessica,

Nou je zegt het zelf, Super Man, Super zoontje en een klein wondertje dat je gelukkig maakt, dat zegt toch genoeg,
dat je af en toe heel verdrietig bent, dat zijn de hormonen!
je bent natuurlijk heel verdrietig om je ouders maar de hormonen zorgen er voor dat je zo depressief voelt.

Veel sterkte meisje, je ouders zullen ook aanwezig zijn bij de bevalling, gewoon anders dan je schoonfamilie

Ja dat besef ik en is niet echt zo dat depressief gevoel, maar ik kan ineens zo hard gaan wenen als ik aan hen denk. Snap het niet...
PPff en als het de hormonen zijn Alleloeja dan, ben ik nog niet aan de nieuw patatjes.
Hopelijk gaat dat snel over :s

dat is eenmaal zo, bij mijn zwangerschap was het zo raar! als ik goedgezind was kon ik plots heel kwaad zijn (voor niets) en ik huilde ook constant,
gelukkig dat mijn man begripvol was, want hij heeft het echt niet gemakkelijk gehad met mij  ik verschoot wel van mijn reacties, maar ik stond er niet te veel bij stil, want ja dat is nu eenmaal die hormonen, ze kunnen u soms zo gek maken
alé Jessica, nog even op je tandjes bijten, nog 6 weken
Veel sterkte

Hoi Jessica,

Het is echt heel logisch dat je je soms intens verdrietig voelt.
je ouders horen hier gewoon bij te zijn.En dat intense verdriet heb ik ook gehad en nog steeds, ondanks mn lieve man, zoontje, familie enz
Ik heb zelf mn schoonmoeder en eigen moeder niet meer..en mijn vader is ziek en mn schoonvader woont ver weg.
Gewoon laten gaan je verdriet, dat is echt heel normaal, je wilt ze hierbij hebben en ze zijn je voorbeeld.
Ik betrek mn moeder en schoonmoeder er in gedachte altijd bij..
Heel veel sterkte!!

ja maar soms vraagt men schoonfamilie ofzo of ik niet gelukkig ben. en dat ben ik net wel. ze begrijpen men verdriet wel, maar toch....
Ik denk veel aan men ouders en ik betrek ze erbij in gedachte, maar is zo zwaar nu alles dichterbij komt.
Denk dat ik het moeilijk kan plaatsen deze keer...maar zal me wel lukken. Ik weet nu dat nog dames zoals ik zo een intens verdriet voelen, ook al zijn ze gelukkig.