
Het leven loopt meestal toch niet zoals we zelf hebben gepland. Als ik nu naar mijn oudste zoon kijk, die geniet volop van het leven. En in zijn vrije tijd gaat hij op stap, uit eten, noem het maar op. In zijn leeftijd was ik allang moeder , en als ik er op terug kijk, had ik misschien ook beter eerst nog kunnen wachten en meer mezelf ook kunnen ontdekken en het leven bijvoorbeeld. Ik was 18 en meteen in 1 klap volwassen. Althans dat werd verwacht. Terwijl je dat echt nog niet bent op elk vlak.
Heb veel moeten leren, en bewust ben ik pas acht jaar later weer moeder geworden. Wat ik wel merk in de zwangerschap is dat ik bij de andere kids bergen kon verzetten, en nu heuvels.

en dan zeg ik wel eens tegen mezelf, oude vrouw, lol je bent geen 18 meer. Ik ben dinsdag 15 weken en ik voel me verder wel top. Niet 1x misselijk geweest of overgeven. Af entoe beviel me wat moeheid maar verder doe ik alles zoals voorheen. Alleen soms in een rustiger tempo. Ik weet as dinsdag ook het geslacht. Dat vind ik leuk. Al heb ik bijna dagelijks dromen dat ik een prachtige zoon krijg.
Heeft er iemand ook dromen wat het geslacht van de kleine is?