Wie is er ook al langere tijd bezig om zwanger te worden? - Vervolg - Zwanger worden forum

Hihi gaat vooruit he Chantal. Maandag ben ik al 23 weken. De eerste 12 weken leken slopend langzaam te gaan en nu vliegt het voorbij. Ik zou onze kleine man ook al willen kunnen vasthouden hoewel ik van deze periode ook heel erg geniet, vooral de trappel momentjes.

chantal; geniet nog maar van het getrappel  bij mij zijn mijn ribben aardig beurs aan het worden. Wanneer ik in de avond op de bank lig gaat mijn hele buik heen en weer als ze beweegt.
Ik hoef gelukkig nog maar 3 dagen te werken 12 februari is mijn laatste dag en heb ik verlof, helaas word na mijn verlof mijn contract niet verlengt dus heb eeuwig verlof

Roep maar niet te hard dat het sneller mag gaan, want voordat je het weet waggel je als een pinguïn  hahahaha en dan vind je dat het eigelijk te snel gaat! 
Ga je nog een pretecho laten maken?

Djunake. echt he  tijd vliegt enorm! En de eerste 12 weken gaan zo langzaam ivm de zorgen en dergelijke denk ik, tenminste dat was bij mij zo. Na de echo met 15 weken was die onrust bij mij eigenlijk grootendeels wel weg en kon ik eindelijk gaan genieten  eind week 17 begin 18 begon ik het af en toe te voelen en tegenwoordig dagelijks, echt fijn gevoel!!

Maaike, wat balen dat je contract niet verlengt word  geen leuk vooruitzicht. Kan je op zoek naar een nieuwe baan straks, zijn er in jouw werkgebied nog banen te vinden? maar jij voelt je al een pinguïn dus hahaha
 mijn buik is nog best beschaafd voor mijn zwangerschapsduur al hoewel die de laatste week wel iets sneller lijkt te groeien. Hebben jullie wel een pretecho laten maken? Ik weet het nog niet, ik wil wel maar mijn mannetje vind het niet zo belangrijk....  Ik vond op internet een site dat je je 3/4d echo in kristal kan laten graveren en dat lijkt me zo mooi. kan ons meisje als pronkstuk tussen me ander kristal (wat ik verzamel) staan  Wie weet kan ik me mannetje nog overhalen

chantie; in mijn werkveld zijn helaas de banen niet makkelijk te vinden. Ik werk nu op een buitenschoolse opvang, wat ook niet makkelijk te combineren is met een kleintje. Je brengt je kind de hele dag naar de kinderopvang op zelf een middag te werken, dus kan je praktisch je salaris doorschuiven. Ik wil dus liever of op een kinderdagverblijf werken of ik ga mijn andere diploma in de detailhandel weer benutten . In winkels zijn banen makkelijker te vinden, dus denk dat ik daar weer een poging ga wagen.

Ik heb met 28 weken een pretecho laten maken. Ik merkte ook eerst de behoefte niet, maar nadat ik 7 weken mijn kleintje niet had gezien begon het weer te kriebelen  toen snel een afspraak kunnen maken gelukkig!

Hallo allemaal, ik ben 30, bijna 31 en sinds eind maart 2014 gestopt met de pil diane 35. Die heb ik ca. 15 jaar geslikt. Mijn cyclus werd echter wel redelijk snel weer normaal en sinds juni 2014 zijn we het echt aan het proberen. We gaan nu voor ronde 9 en ik wordt met elke maand onzekerder. Waarom lukt het maar niet. Mijn vriend en ik zijn beide jong, gezond, roken niet etc, ik heb volgens mij elke maand een eisprong (met ovulatietesten bezig) en een vrij normale cyclus van ongeveer 27,28 of 29 dagen.... Nu elke maand weer allerlei vreemde klachten, waardoor ik stiekem denk dat het raak is, maar heb nog nooit een positieve test gehad. Ik zit zo te stressen hierover dat ik me afvraag of ik zelf de boel niet blokkeer. Ik vraag me ook af wanneer ik me echt zorgen moet gaan maken (dat doe ik natuurlijk stiekem al) en naar de dokter moet stappen.

hi Twistedangel,

Ik herken mezelf 100% in jouw verhaal! Ik reageer niet zo vaak op dit forum, maar ik lees wel alles mee en word ook vaak gerust gesteld. Ik ben ook bang dat ik hier juist mee moet stoppen, alles moet loslaten en gewoon maar moet zien. maar ik ben iemand die dingen graag in control heeft 
Misschien kunnen we samen ff chatten 
ik ben zelf in nov. 2013 gestopt met de pil en vanaf mei 2014 aan het proberen, heb ronde 9 net gehad en begin altijd paar dagen voor NOD al te zien dat het al een beetje verkleurd, dus dat mijn ongesteldheid eraan zit te komen. 
Ik maak me ook al best zorgen, vooral omdat mensen om mij heen veel sneller gaan. Heb ook regelmatige cyclus en ik vind elke maand mijn eisprong. Zucht.. ik wil echt nog een paar maanden wachten en dan dokter gaan. Je hoort gewoon zo vaak dat het een jaar kan duren. Maar het lastige is, je weet niet OF het nog komt, als dat zo was kon ik me er heel gemakkelijk bij neerleggen dat het nu gewoon niet is. 

Hoe is je vriend eronder?

ben btw ook 31

Hoi Anne, het is toch altijd een soort troost om te horen dat er meer mensen in de onzekerheid zitten. Ik ben ook een enorme controlfreak en wil het liefst alles plannen... 
Ik vind het helemaal niet erg als het nog een half jaar zou duren, als ik maar zeker wist dat het zou gaan gebeuren. Die spanning is killing. Elke keer neem ik me weer voor om geen hoop of verwachtingen te hebben, maar stiekem zit ik dan toch al m'n klachten voor de nod te analyseren, eindeloos te googelen of het raak zou kunnen zijn. En ik weet dat ik het niet zou moeten doen.
Mijn vriend is er een stuk relaxer onder, hij wil ook heel graag kinderen, maar voelt niet wat er allemaal in mijn lijf gebeurd en snapt de onrust niet zo goed. We zitten er wel over te denken om zijn sperma te testen, dan weten we iig hoe vruchtbaar hij is. Gelukkig staat hij wel voor alles open. Ik merk alleen dat ik het heel eng vind, wat als we horen dat we moeilijk of niet zwanger kunnen worden... 
Hoe is jouw vriend eronder?

Ooh dat is al heel positief sperma testen, dat zou ik ook wel willen, maar dat is bij ons nog geen onderwerp van gesprek geweest en het is best moeilijk om dat soort dingen aan te kaarten heb ik gemerkt. moet toch een beetje uit hem komen. Dus ik wacht 'geduldig' het jaar af denk ik en begin dan wel over dingen. 
Vind het ook zo vervelend dat je vaak voor NOD al weet hoe het zit. Terwijl je 10x je borsten bekijkt of ze al groter zijn 
Dat gevoel is het indd, je wilt gewoon weten OF het kan, het hoeft niet persee NU. pffff het is indd slopend en dan hoor je om je heen ja toen ze er niet bezig waren gebeurde het juist en blahblah.. dan denk je, werk ik dit nou echt in de hand? maar ik geloof ook weer dat het een proces in je lichaam is wat je op die manier niet kunt beinvloeden...
slikt jouw vriend ook extra vitamen?

houd altijd maar in je hoofd dat heel veel mensen er 1 jaar over doen....

ik heb zelf steeds zo n last van het gevoel ..waarom ben ik er niet eerder mee begonnen ik ben zo al 33 !!!
ken je dat gevoel?

Ja ik vind het altijd zo ironisch dat mensen zeggen dat het gebeurde toen ze er niet mee bezig waren, of het hadden los gelaten, maar hoe doe je dat? haha
M'n vriend slikt geen extra vitamine, ik probeer hem wel extra veel groente en fruit etc aan te praten en we drinken allebei gematigd sinds we serieus proberen. Ik denk dat we allebei nog wel gezonder zouden kunnen eten, meer sporten etc, maar dan denk ik aan al die stellen die zomaar zwanger worden en denk ik moet je nu je hele levensstijl omgooien hiervoor. Het zou toch ook zo wel moeten kunnen, ik weet het niet zo goed. Wat doen jullie er allemaal voor of laten?

@Twistedangel en Anne: Als jullie het sperma willen laten testen kunnen jullie mss ook ineens bij jullie laten kijken of alles ok is. Op die manier heb je meteen tijd uitgespaard. Wij zijn zelf na 1,5 jaar pas overgegaan ophet inschakelen van hulp. Na 4,5 jaar proberen eindelijk gelukt. Ik hoop dat het bij jullie sneller gaat. Veel succes.

Dankje Djunake. Ik heb zelf al een inw. echo gehad bij de gynaecoloog. Dat zag er goed uit, al kan er natuurlijk nog van alles aan de hand zijn. Superfijn voor jou dat je nu zwanger bent Djunake, ik weet ook dat een jaar niet lang is, maar als je tegen 1 jaar aan zit dan denk je..Tjee ... moeten we dan echt.. naar het Z huis? 

Ik denk wel dat ik echt tot n jaartje wacht.Want ik hoor veel verhalen over dat t na 12/14 mnd gewoon kan lukken, er hoeft niet perse iets te zijn.
Zie het nog niet zitten samen op gesprek te gaan...

Wij kunnen ook wel  iets gezonder leven maar we hebben beide normaal lich gewicht, roken niet en drinken met mate. 
Dus ja, ik ga denk ik ook niet meer dan dit ervoor laten .... Slik trouwens ook al best wat vitamines: vis, tarwekiem (2e helft), teunisbloem (1e helft) etc..
ik modder nog ff door

vind jij het ook zo lastig het aan niemand te vertellen? hoewel iedereen het al wel vermoedt?
ik had gewoon stiekem 2 jaar eerder moeten beginnen, dan hadden mensen het ook nog niet vermoed en maakte ik me nu minder druk denk ik....pffff...

welkom dames; Het lijkt mij inderdaad verstandig als jullie niet alleen het sperma, maar ook jullie zelf na laten kijken. Begin met een afspraak maken bij de huisarts en dan gaat het balletje vanzelf rollen. Dan begin je vaak met een bloedtest en daarna gaan ze andere dingen onderzoeken.

Ik ben zelf na 1 jaar en 3 maanden naar de huisarts gegaan en toen zijn we doorgestuurd naar het ziekenhuis. Hier diverse onderzoeken gehad en toen te horen gekregen probeer het nog maar een half jaar zelf. Ze konden geen oorzaak vinden. Na dat half jaar begonnen met IUI met hormonen en gelukkig bij de derde behandeling zwanger geworden. Nu ben ik ondertussen een waggelende pinguïn die 32 weken zwanger is . ik hoop dat al deze poespas van ziekenhuizen bij jullie niet nodig is en jullie natuurlijk zwanger mogen worden!

@Anne, ik vind het enorm lastig om het aan niemand te vertellen. Is ook niet gelukt dus. Beste vriendinnen weten dat we bezig zijn. Ouders, collega's etc zitten ook vaak te vissen, dan geeft ik aan dat we eerst willen sparen... Maar bij elk wijntje dat ik afsla zie ik mensen meteen opvallend kijken en sommige vragen meteen of ik zwanger ben. Heel frusterend.

@wipeout en Djunake82, ik vind de stap om zelf te laten onderzoeken best heftig.  Ik ben nu 9 maanden bezig en hoop gewoon dat er niks mis is. Heb wel al een inwendige echo gehad (ivm uitstrijkje) alles zag er toen goed uit en hij zag activiteit in de eierstok. Ik denk dat ik eerst maar eens sperma laat testen en als daar niks uitkomt ga ik wel naar huisarts voor verder onderzoek.

Wanneer is jouw NOD Anne?

@ Twistedangel: Voor jouw vriend is dit ook best heftig hoor. Er wordt in de eerste plaats bloed genomen en een inwendige echo. Wat ik de ergste test vond was de hsg test. Hierbij spuiten contrastvloeistof in de baarmoeder en nemen ZE foto's waardoor ZE kunnen zien of de eileider mooi vrij is. Op zich vallen die onderzoeken best mee vind ik. Praat er eens samen over met je huisarts.

Mijjn NOD is as woensdag, maar ik zie al verkleuring, dus ik voel dat het er alweer aankomt.. dan komt ronde 10 komende maand. 

Ik ben eerder al naar gynacoloog geweest. Kun je naar de fertiliteitspoli om alleen jezelf te laten onderzoeken, of heb je altijd samen een intake. Ik heb al een verwijsbrief ivm met dit onderwerp (en er 3 maanden bij gepraat een paar maanden geleden), dus ik hoef volgens mij niet meer naar mijn huisarts. Ik heb zelf nl nog geen moeite om door t hele onderzoek te gaan en dan mijn vriend even met rust laten. Maar ikw eet helemaal niet of dit kan... weten jullie dat?

Wij hebben alles samen beslist en samen ons laten onderzoeken. Heb geen idee of dit apart kan.

Snap ik. Ik zou het sowieso wel zeggen natuurlijk. maar misschien zou ik mezelf al kunnen laten onderzoeken. De inw. echo heb ik al gehad. Maar ik heb geen idee of dit kan natuurlijk...

lief van je Serena, een hele fijn zwangerschap voor jou!

Lieve dames,
Vandaag zou mijn uitgerekende datum zijn....Ik zou mijn dochtertje in de handen kunnen vast houden...

Er is nog steeds geen verandering in onze situatie.
Ik moet zeggen dat ik er nog niet boven op ben gekomen. Sinds dat verlies ben ik mezelf niet. Kan op mijn werk niet concentreren en aan niks anders denken. 
Mijn leven is kapot. Het zwanger worden is alles behalve gelukkige ervaring voor ons, die dat hoort te zijn.
We drijven langzaam uit elkaar. Hebben al weken geen sex gehad. Ik heb een paar keer initiatief genomen, maar er is niks uitgekomen.

Ik kom hier niet terug meeschrijven, want kan op dit moment niet tegen baby en zwanger nieuws, heb ook op dat gebied niks te vertellen.

Ik denk wel vaker aan jullie. Wens jullie veel succes op weg naar jullie droom.

XXX
Sophia

Sophia.

Ik hoop dat jullie de weg naar elkaar terug vinden. Veel sterkte. Xxx

O sophia wat erg om te horen! Ik hoop zo dat jullie er samen door heen kunnen slaan! Neem alle tijd die je nodig hebt! Heel veel sterkte!!!! Liefs

33 jaar, ruim 2,5 jaar
NOD 8 februari

Wat herken ik hier veel!
Pfff, het wordt steeds zwaarder het wachten. Afgelopen weekend weer ongesteld geworden en nu weer er voor gaan!
Ik zal me trouwens even voorstellen. Ik ben Alice, 33 jaar en ik ben sinds juni 2012 met de pil gestopt. Inmiddels zijn we in het ziekenhuis geweest en hebben we al een hoop onderzoeken achter de rug. Gelukkig niets gevonden..maar ons geduld wordt aardig op de proef gesteld!

33 jaar, ruim 2,5 jaar
NOD 8 februari

Vandaag opnieuw echo gehad. Alles was Super in orde.
Ik duim voor iedereen hier.

Hey djunake
super om te horen!!! 
Xxx