Hoi Maryam,
Ik ben al een tijdje niet meer op dit forum geweest. Was eventjes teveel allemaal

Ik heb ondertussen 2 IVF achter de rug. De eerste keer in april. Helaas overstimulatie en een paar dagen ziekenhuis erbij. Ik heb nog nooit van men leven zo diep gezeten als toen. Wat de IVF zelf betrof: De bevruchting gaat telkens enorm goed. Zo goed als alle eitjes bevrucht. Helaas veel fragmentatie van de embryo’s.. de verse terugplaatsing mislukt, nadien nog drie in de vriezer. Helaas overleefde maar eentje hiervan de ontdooiing en ook die poging mislukte.
In september voor poging twee gegaan 6 eicellen maar aangeprikt maar opnieuw alle 6 bevrucht maar de dag van de terugplaatsing op dag 3 kregen we te horen dat er maar eentje bij was die goed genoeg was

Helaas mislukte ook die verse TP.
Ze zouden toen wel de vijf overblijvers laten doorgroeien tot dag vijf en zien of er eentje zich zou herpakken maar die kans was klein.
Tot mijn verbazing werd ik toch opgebeld een aantal dagen nadien. Eentje had zich volledig herpakt en is uitgegroeid tot een blastocyst van uitstekende kwaliteit. De beste kwaliteit tot nu toe. Deze zit momenteel nog in de vriezer. Ik verwacht vandaag mijn maandstonden na een rustcyclus (hopelijk komen ze niet

). Wanneer ze doorkomen begin ik terug met progynova om voor die blastocyst te gaan maar ik heb enorm bang voor de teleurstelling als het terug zou mislukken. Ik heb ten eerste al heel bang dat hij de ontdooiing niet zal overleven..
Het wordt mentaal steeds moeilijker, steeds dat wachten, de teleurstellingen, de kansen die steeds verminderen, het niet meer blij kunnen zijn voor de zoveelste vrienden die vertellen dat ze zwanger zijn,...
het is zo oneerlijk en inderdaad wat is toch het probleem . Als dit mislukt ga ik acupunctuur nog eens een kans geven.. ben wat ten einde raad.
Hoe is het met jou? Hoelang zijn jullie ondertussen aan het proberen? Ik hoop zo dat we beiden snel het geluk mogen meemaken...
Veel liefs!