Pup 6 maanden hapt continu

Hallo,

wij hebben een labrador van 6 maanden. We zijn met hem aan het oefenen om hem volledig los, dus zonder ren / bench, in de kamer te kunnen verblijven. Maar, hij is dan super onrustig. Blijft telkens heen en weer lopen, springt op de bank, bijt in de salontafeltjes, maar gaat nooit rustig liggen. We oefenen met de mand door het commando plaats te geven en een beloning te geven als hij in zijn mand ligt, maar daar komt ie uiteraard nog de hele tijd uit (logisch, heeft tijd nodig). Maar, het probleem zit m in het feit dat hij bij het op de bank springen ons telkens bijt. Niet door, maar springt echt happend bovenop ons. Wij geven het commando ‘af’ en belonen als hij met 4 poten op de grond staat, maar soms slaat ie zo door dat hij nergens op reageert en alleen maar meer gaat springen en happen. Als ie met 4 poten op de grond staat, neemt hij mijn tenen te grazen. Ik vind dat best problematisch gedrag, omdat hij het soms ook buiten in de tuin doet bij de kinderen. Dan zijn we lekker buiten, en lopen de kinderen gewoon wat rond, en komt hij vanaf de andere kant van de tuin aangerend en springt dan happend tegen een nietsvermoedend kind op. Waar duidt dit gedrag op en hoe kunnen we dit afleren? Wij herkennen dit niet van vorige honden en vinden het best beangstigend. 

Ik denk dat dit gedrag duidt op dat hij nooit zn rust heeft leren pakken buiten de bench om?

Als hij altijd heeft moeten rusten in de bench, hoe kan hij nu weten hoe dat moet buiten de bench?

Begeleid hem daar in.

Staat zn mand wel op een voor hem prettige plek?

Wat voor activiteiten krijgt hij door de dag heen te doen? 

Ga lekker op pad, nieuwe omgevingen verkennen, laat 'm flink de tijd nemen om lekker te snuffelen.

Thuis gekomen een goed kauwproduct, iets van een runderkophuid plaat oid. En leg 'm af op een plek waar die graag ligt en ook rustig kan liggen.

Eigen rust vinden in huis, heeft niets met commando's te maken. Maar met innerlijk ontspannen zijn.

Wat je nu doet, is een trukje aanleren: jij geeft bevel (op een plaats liggen), hond voert uit (gaat in de mand), krijgt beloning en hup, commando is uitgevoerd, trukje is klaar. En daar stopt het dus. 

Eigen rust vinden gaat over een gemoedstoestand, de hond voelt zich ontspannen, geborgen, veilig, voldaan, kalm,... en gaat uit zichzelf een tukje doen. 

Dat vraagt een goeie balans tussen actie en ontspanning, tussen aandacht en op zichzelf zijn en het aanleren van rust te vinden door zelf het goede voorbeeld te geven (bijvoorbeeld na een wandeling samen tot rust komen op de bank).

Het makkelijkst gaat dit als je het vanaf de 1e dag zo aanpakt.

Hij heeft nu geleerd: bench = rust, uit de bench = actie. Dus dat ga je nu opnieuw vanaf 0 moeten leren dat je ook uit die bench het anders wenst. 

Jonge honden communiceren vaak op een felle manier, en met de middelen die ze hebben: stembanden, nagels, tanden,.. 

Ze happen, springen, joelen, piepen, krabben, enz. vanuit een emotie of stemming. Dat kunnen uiteenlopende dingen zijn: frustratie, vrolijkheid, zich onder druk gezet voelen, verveling, opwinding, boosheid,...

Probeer dus altijd ruimer te kijken, naar wat eraan vooraf ging, hoe de stemming in huis is, of er voldoende qualitytime voor de hond was, beweging en voldoening, lawaai, enz... 

Zo wordt de ene hond baldadig uit verveling of te weinig aandacht, en de andere omdat er te veel van hem gevraagd wordt (training bijvoorbeeld). 

Probeer dus eerst daarnaar te kijken, dan kan je een betere balans zoeken en neem je de oorzaak van zijn gedrag weg. 

Dank voor de reacties!

Het is niet zo dat hij altijd in de bench zit of heeft gezeten. We zijn juist begonnen met hem buiten de bench laten, dus hij lag s avonds altijd bij ons in de buurt te slapen. Hij heeft ook een ruime ren naast de bank met de mand erin waar hij heerlijk rustig in ligt en slaapt. Wat we wel merken is dat hij heel snel overprikkeld is. Twee keer spelen en hij slaat op hol.  Buiten ook, er hoeft maar een regendruppel op een dakpan te vallen en hij is totaal niet meer bereikbaar en luistert niet maar. Ook met trainen is hij heel snel ‘klaar’ en springt ie tegen je op en hapt. Het viel me op dat hij tijdens wandelen sneller springt en hapt als hij bijvoorbeeld langer heeft gelopen en van alles heeft gezien. Maar inmiddels is het ook bij kortere stukjes. En iedere wandeling gaat uiteraard gepaard met trainen.  Ik laat hem bij het oversteken altijd wachten, dat doet ie netjes, en wil ook niet dat hij aan de lijn trekt. En daar tussenin mag ie even z’n eigen ding doen, maar hij krijgt het snel in zijn bolletje.

Ik snap dus wel wat je zegt dat het niet gaat om commando’s opvolgen, maar dat het gaat om de hond zelf laten ontspannen. Heb je daar tips voor? 

Misschien vraag je dan juist wel te veel van hem?

'Iedere wandeling gaat uiteraard gepaard met trainingen'

Waarom?

Natuurlijk zijn er wat regels met wandelen, maar je hoeft echt niet elke wandeling of elke dag te trainen. 

Gewone wandelingen met lekker snuffelen en ontdekken op het tempo van de hond is voor de hond veel leuker en ontspannender. 

Vraag niet teveel. Leer dat wat noodzakelijk is, wachten met oversteken, volgen op een moment dat het echt nodig is, hier komen is ook wel belangrijk.

Ik heb met mijn maltezer op de hondenclub gezeten, we hebben gedrag en gehoorzaamheid gevolgd, maar ik heb er thuis vrijwel nooit wat van gevraagd. Enkel het hier komen was belangrijk en volgen met drukte tijdens wandelen en de halt wanneer we echt moesten stoppen.

Daarnaast werden mijn wandelingen met mn hondje pas leuk toen ik afstapte van het moeten wandelen en het moeten volgen en luisteren naar mij. Mn maltezer zette de hakken in het zand en wilde niet meer.

Pas toen ik op haar tempo mee ging, zij de ruimte kreeg aan de lange lijn om hondse dingen te kunnen doen, dus lekker snuffelen en ontdekken, werden de wandelingen pas leuk.

En thuis lag ze voldaan op haar kussen of bij mij op de bank.

Beweegt de hond goed? In de zin van: soepel, vlot? Dus geen stramheid in de poten, of schommelend lopen of zo? 

Zijn de tandjes goed gewisseld? Geen spijsverteringsproblemen? 

De reden waarom ik dit vraag: lichamelijk ongemak of zeurende pijn kan ervoor zorgen dat de hond snel in ergernissen schiet. Dus dat is altijd een eerste puntje om naar te kijken, dat lichamelijk zeker alles in orde is. 

Verder bij overprikkeling, is het ook kijken of het niet eerder onderprikkeling is. Want dat geeft ongeveer hetzelfde gedrag: de hond is gefrustreerd, de energie zit opgepot in zijn lijf en moet eruit. Meestal op een manier die wij als mens dan niet zo leuk vinden.  

Dus ook dat kan je eens bekijken: zijn de activiteiten die hij dagdagelijks doet voldoende op hondenmaat (dus vanuit de interessewereld van een hond), is er voldoende afwisseling in wandelgebieden, mag hij voldoende kiezen en zelf bepalen (zelfbeschikking), is er ruimte om es lekker te rauzen, enz.

En als dat alles niet aan de orde is, en het dus gaat over een hond die snel hoog in de emoties schiet: bekijk waar je pauzes kan inlassen. Bijvoorbeeld: stiltemomenten in huis, minder training of druk, pauzemomenten in de wandeling waarbij je alleen maar wat kijkt en draalt om het hoofdje te laten kalmeren, rustigere wandelgebieden of wandeltijden, spelletjes die voor minder opwinding zorgen (snuffelspelletje ipv balgooien bijvoorbeeld).

Je kan de hond leren wat 'rust' is, door er zelf in mee te gaan. Bijvoorbeeld na een wandeling ga je samen op de bank zitten en hou je zelf ook een rustmomentje, zodat de hond zich hieraan kan spiegelen.

Is ie aan het eind vd wandeling een beetje hyper, hou dan op de wandeling al een rustmoment, zodat daar het hoofdje al wat kan kalmeren.

De bedoeling is dat actie hem voldoening schenkt, niet dat een activiteit hem hoger in de opwinding stuurt. En dus is de rust binnenshuis een gevolg van voldoening die hij buitenshuis kreeg.

Kijk dus naar wat de hond op een ontspannende manier plezier geeft, dat kan voor iedere hond wat anders zijn. Snuffelen, graven, speuren, rondzwerven, naar de wereld kijken,... En gebruik dat om hem vanuit een goed gevoel te laten kalmeren. 

" Misschien vraag je dan juist wel te veel van hem?
'Iedere wandeling gaat uiteraard gepaard met trainingen'
Waarom?
Natuurlijk zijn er wat regels met wandelen, maar je hoeft echt niet elke wandeling of elke dag te trainen. 
Gewone wandelingen met lekker snuffelen en ontdekken op het tempo van de hond is voor de hond veel leuker en ontspannender. 
 
Vraag niet teveel. Leer dat wat noodzakelijk is, wachten met oversteken, volgen op een moment dat het echt nodig is, hier komen is ook wel belangrijk.
 
Ik heb met mijn maltezer op de hondenclub gezeten, we hebben gedrag en gehoorzaamheid gevolgd, maar ik heb er thuis vrijwel nooit wat van gevraagd. Enkel het hier komen was belangrijk en volgen met drukte tijdens wandelen en de halt wanneer we echt moesten stoppen.
 
Daarnaast werden mijn wandelingen met mn hondje pas leuk toen ik afstapte van het moeten wandelen en het moeten volgen en luisteren naar mij. Mn maltezer zette de hakken in het zand en wilde niet meer.
Pas toen ik op haar tempo mee ging, zij de ruimte kreeg aan de lange lijn om hondse dingen te kunnen doen, dus lekker snuffelen en ontdekken, werden de wandelingen pas leuk.
En thuis lag ze voldaan op haar kussen of bij mij op de bank. "

UkkePuck

Ik begrijp deze reactie niet zo goed. Ik geef aan dat ik het belangrijk vind dat hij bij oversteken wacht en niet trekt aan de lijn, en dat hij daar tussenin gewoon kan snuffelen. Wat is daar anders aan dan wat je zelf met je eigen hond doet? Ik ben niet de hele wandeling aan het commanderen en trainen, maar als ik de basisdingen als wachten bij oversteken en niet trekken niet erin houd, dan trekt hij me overal heen waar hij heen wil en beloont ie zichzelf doordat trekken betekent dat hij bij het veldje, bosje, geurtje komt waar hij naartoe wil. Maar als we eenmaal op een veld of bos zijn, dan mag ie lekker snuffelen en als ie dan een keer de lijn onder spanning zet doordat er 10 cm verderop nog net een iets lekkerder geurtje is, dan wordt ie niet gecorrigeerd ??

Ik had het laten wachten met oversteken en het trainen los van elkaar gezien.

Dus ik ging er inderdaad wel vanuit dat je binnen elke wandeling een trainingsmoment hebt van misschien 5 a 10 minuten.

Loop je altijd dezelfde route of ga je ook wel een paar keer per week richting een ander bos/hei/strand voor een mooie wandelroute van een paar km om echt wat nieuws te ontdekken?