Vierde kindje? - Zwangerschapsforum

Hi dames (en misschien ook wat heren),
Na 3 mooie kindjes wil ik heel graag voor een vierde kindje gaan 
Mijn vriend staat er wat minder om te springen maar mijn wens is zooo groot! Hij is er nu over na aan het denken, het lukt mij namelijk niet om mijn wens te laten varen. Herkenbaar voor iemand? Ik vind het zo spannend want ik hoop zo dat hij on board is! Hij heeft vaker gezegd dat hij het wel zou willen maar ziet altijd beren op de weg en kan niet zo goed tegen veranderingen. (Om vervolgens super blij te zijn)
Nog meer mama’s met 3 kids die voor een 4e gaat?
Liefs Lili 

Hoi Lili!
Wij hebben 2 kindjes en wouden heel graag een 3de kindje. Nu zwanger van een tweeling, dus nummertje 4 komt eraan 
In het begin even een shock maar nu helemaal gewoon dat we binnenkort met zijn 6jes zijn

Hopelijk wil je vriend binnenkort een 4de kindje!

Dag Lili,

Mijn berichtje is niet slecht bedoeld, maar ik vind dat je het dan bij 3 kindjes moet laten. 

Nu zet je je man waarschijnlijk toch (onbewust) onder druk en stemt hij uiteindelijk misschien in met iets wat hij liever niet wil. En een kind, daar moet je allebei voor 100% achter staan. 

Als 1 van beide partners toch hard twijfelt, zou ik het niet doen. Uiteindelijk heb je toch al drie mooie kinderen gekregen en mag je daar erg dankbaar voor zijn. 
Waarom heb ik die mening? Omdat ik een koppel ken waarbij de vrouw een 3e wou maar de man eerst niet. Uiteindelijk zijn ze er toch voor gegaan. Maar de papa heeft duidelijk een mindere band met de jongste. En als het koppel eens ruzie maakt (door bijvoorbeeld drukte in het gezin of kattekwaad van de jongste), durft hij wel eens tegen zijn vrouw zeggen : los jij maar op want JIJ wou een derde. 
Vroeg of laat hoort dit kind zo'n uitspraken van haar papa en dat vind ik zo erg :-( 

Maar vat het dus zeker niet op als een aanval, ik geef mijn mening gewoon. Hoop dat jullie er uit geraken als koppel en de juiste beslissing maken waarin jullie zich allebei kunnen vinden! 

Helaas was dit voor mij ook herkenbaar maar dan met de derde mijn man wilde geen derde na veel overhalen is hij toch overstag gegaan. toen jasmijn mijn derde dochtertje 9 maanden oud was raakte ik zwanger van de vierde 
Ik zelf wist diep van binnen dat ik een vierde heel graag wilde ik zag mezelf altijd met 4 kinderen 
Nu wist ik ook dat mijn man dat zeker niet zou willen de derde wilde hij al eigenlijk niet 
Maar ik dacht komt het dan komt het en moest het gewoon zo zijn
Ik dacht ik zal wel als jasmijn 2 is serieus beginnen aan een vierde en hem proberen over te halen 
En toen gebeurde er iets wat ik niet verwachte ik raakte dus zwanger 
Toen zij 9 maanden was met veel zenuwen angst en tegelijkertijd een heel gelukkig gevoel vertelde ik mijn man dat ik zwanger was eerst mijn ouders die schrokken wel haha Maar al gauw zei mijn moeder het moest zo zijn dit kindje wilde gewoon erg graag bij jullie komen
Mijn man was ontzettend kwaad en geschrokken en zei dat er geen plaats was voor dit vierde kindje en dat jasmijn nog te klein was en dat het veel stress zou opleveren 
Hij stelde voor dat ik het liet weg halen ik ben tegen weg laten halen en geloof dat alles met een reden gebeurt en zei tegen mijn man dit kindje in mijn buik is welkom ook al gaan we het heel druk krijgen 
En anders ga jij maar weg zei ik dit kindje blijft.
Uiteindelijk na lange tijd draaide mijn man bij en heeft hij het geaccepteerd mijn zoontje is inmiddels 2 wordt in augustus 3 en hij is super blij met ons mannetje 
We hebben 3 dochters en de vierde werd een jongentje super speciaal dus ook voor ons wij waren helemaal in de wolken toe we tijdens de 20 weken echo hoorde dat het een jongetje werd 
Ik wil maar zeggen met mijn verhaal soms lijkt iets onmogelijk maar komt alles uiteindelijk wel goed echte tip heb ik niet voor je 
Maar volg gewoon lekker je gevoel en dan komt het vanzelf goed 

Absoluut niet gaan overhalen en dwingen.

Laat het even rusten en praat er dan nog eens over . Wilt hij dan nog niet zou jij je moeten schikken. Hoe moeilijk ook. 

Wij hebben ook 4 kinderen. Als mijn man na 2/3 kinderen niet meer had gewild, of andersom was dat zo. Na de 4e was het gelukkig voor ons alle 2 duidelijk dat ons gezin zo compleet was. 

Lijkt mij heel moeilijk om een kinderwens te hebben die niet vervuld wordt. Hopelijk vind jij je weg hier in

Tsja, bij een kinderwens is er geen middenweg en ik blijf van mening dat je daar beiden voor de volle 100% achter moet staan. En ja, het zal heus wel gaan als de baby er is, en ja, de ander zal daar heus ook van houden, enz. Maar het gaat mij meer om wederzijds respect naar elkaar: respecteer elkaars wensen ten aanzien van hoe het leven en gezin is ingericht. Natuurlijk kun je er met elkaar over praten en vragen wat zijn bezwaren/angsten zijn, maar altijd met respect voor de uitkomst. 

Hallo Dames,
Bedankt voor jullie reacties! 
Ik ben zelf ook van mening dat je er beide achter moet staan en ik zal het hem nooit opdringen maar ik vind ook dat beide kanten even zwaar wegen. Mijn wens en zijn bezwaren vind ik even belangrijk. Hij zegt zelf dat hij vaak denkt “toch wel leuk nog een kindje!” Maar dat hij het ook spannend vind, gezondheid, praktisch enz. Hij heeft nog nooit ergens om staan te springen haha, ziet met alles altijd beren op de weg. Dat is ook gewoon zijn karakter. ik weet zeker dat hij nooit zou toestemmen en het dan tegen mij of het kind zou gebruiken. Dat is wel heel gemeen ook. Ik hoop gewoon heel erg dat hij groeit in het idee van een vierde kindje en na wat opmerkingen de laatste dagen van hem lijkt het te groeien 
Leuk liesbeth een tweeling! Onze nummer 2 en 3 is een tweeling  Dat is dan ook nog een angst van hem, weer een tweeling. Een angst die ik wel begrijp want hoe leuk het ook is, een nummer 4 die nummer 4 en 5 blijken te zijn is wel heel heftig natuurlijk. 

Vaak hebben mannen ook even nodig aan het idee te wennen 
Bij vrouwen leeft het vaak al maar bij mannen werkt dat anders 
Soms moet het gebeuren dan pas ervaren ze bijvoorbeeld dat ze het toch heel leuk vinden en komen de gevoelens vanzelf. 

Madelene dat jij jou man zo gedwongen hebt is echt vreselijk. Die beste man wou niet. En begrijpelijk. De zorg van jullie kinder doet hij vooral omdat jij veel werkt. 
Voor de 4e was hij wel een hork. Jij gebruikte geen anticonceptie en hij ook niet. Maar dan nog hem zo dwingen is echt niet oké. 


Omdat het bij jou gelukkig goed heeft uitgepakt zegt dat niks over de rest. 

Ik ben in november bevallen van mijn 3de en we gaan ervoor voor een 4de. 

Dat is jou mening anoniem dat mag jij vreselijk vinden ieder zijn mening

En anoniem hoe kom jij er trouwens bij dat ik veel werk en de zorg het meest op hem terecht komt?
Hij doet inderdaad heel veel maar hoe kom jij daar bij ?

Ik loop hier al een tijdje mee. Jij werkt/werkte 5 dagen in de week. Je man werkte later op de dag. Opa en oma sprongen ook vaak bij.  Je hebt toen geloof ik wel ouderschapsverlof op genomen en kinderopvang genomen omdat het te veel werd voor je man. 

Anoniem oke ik snap het ja klopt

En dat geeft voor mij duidelijk aan dat je een man niet moet pushen. Er is kinderopvang nodig omdat man het niet aan kan. 

Nee is nee. 

Kinderdagopvang is ook goed voor de ontwikkeling van kinderen plus ze zijn zo beter voorbereid op het naar school gaan straks

Tsja zo kun je het ook goed praten. Beter voorbereid op de basisschool, daar is de peuterspeelzaal voor. Maar goed eindeloze discussie dit. 

Ten eerste anoniem heb jij hier niks mee te maken je kunt je mening geven dat is iets anders en ten tweede kinderdgverbijf en peuterspeelzaal is haast wel het zelfde alleen zitten ze op een kinderdagopvang langer omdat de ouders werken maar de ontwikkeling wordt net zo bijgehouden als op een peuterspeelzaal en ze doen ook gezamenlijk dingetjes met andere kindjes.  Ik werk dus gaan ze daar en niet naar een peuterspeelzaal maar dat ze leren in een groep te zitten en zo dat blijft het zelfde. 
Maar inderdaad jij hebt jou mening en ik het mijne en we zullen het verder maar hier bij laten