papa verzorging baby - Zwangerschapsforum

Hoi allemaal,

Wij hebben een kindje van 8maanden oud en ik begin het echt zat te worden dat mijn partner niks doet! Hij heeft hem al die tijd maar 1x in bad gedaan, nog nooit in bed gelegt..flesje of luier gaat nooit uitzich zelf dan kijkt ie me met een scheef gezicht aan van moet dat..savonds zeg ik wel eens wil je hem ff zegt ie neehoor geen zin..na dan denk ik echt #;"$##...pff ik heb het al meerdere keren gezegt tegen hem maar er veranderd niks ik weet niet goed wat ik ermee aan moet.
Als er bijv. Andere mensen zijn doet ie het wel en doet ie erg leuk met de kleine en zijn natuurlijk ook leuke momenten maar erg weinig...
Zijn er meer waar mannen bijna tot niks doen?
En hoe gaan jullie daarmee om?

Liefs

Oei.
Dat is niet zo leuk! Zo kan jij ook helemaal geen 5 minuten rustig neerzitten.
Het lijkt me wel zo dat jouw man precies geen interesse heeft in jullie kindje (zo komt dit toch bij mij zo over)
Misschien eens over praten? 

Hier bij ons zijn er wel degelijk dagen dat hij geen zin heeft in vuile pampers of eten geven of een badje geven. Maar er zijn wel dagen (of nachten) waar ik zo moe ben, en waar hij vrijwillig opstaat om de kleine te troosten bij tandjes of zijn tuutje teruggeeft.

Hopelijk komt er binnenkort wat verbetering in!

@*m,

Zoals MsMicevski zegt maar is even goed met elkaar spreken.
Ik weet dat mannen over het algemeen het de taak van de moeder vinden
en dat het echt gevraagd moet worden en duidelijk over gedaan moet worden
anders begrijpen ze het niet.
Helaas is een man toch anders als een vrouw en ik herken idd wanneer er dan visite is
of je gaat op visite dan is het van ooh kijk is leuk is hij he,..
Maar goed hier heb ik er ook over gesproken en duidelijk gemaakt dat ik graag wil
dat hij ook betrokken is bij zijn kind

het is ook zijn kind is en niet alleen van mij....
Dus ik heb paal en perk gesteld wat ik verwacht en dus ook zijn medewerking verwacht...

Succes en laat even weten hoe het met je is...

Gr Ju of welmavanmi

Dat is indd niet zo leuk je kiest tog samen voor een kindje? Praat erover! Toen ik mijn verlof nog had deed ik de nachten en vroege ochtend en partner s'avonds helpen en ook tuttelen met mijn zoontje, ik ben vorige week ook weer begonnen met werken zat er enorm tegen op want was 24/7 met zoonlief maar mijn zoontje slaapt door soms wat vroeg wakker en staat mijn man ook op

mwa tja zal wel moeten, maar ook wel fijn ben geen persoon van elke dag thuis zitten en sociale contacten ook belangrijk.
alleen het achter laten elke keer vind ik zo rot. maar wel weer fijn om thuis te komen wat is moederschap toch mooi!

En hoe is het opgelost? Heb je er nog over gesproken mee de papa van je kindje?

Hier gelukkig een papa die nergens z'n hand voor omdraaide dus dat was erg fijn. Ik zou zeker je ongenoegen uitspreken en echt even om de tafel gaan zitten hierover tot er een oplossing is want dit houd je natuurlijk niet vol. Ook niet goed voor je relatie wanneer hij het elke keer laat afweten Succes!

Bij ons thuis doe ik ook het meeste met de kleine meid, gewoon uit automatisme eigenlijk.
Ik heb er nooit over nagedacht,  ik ben ook veel meer thuis met haar.
Papa douched wel regelmatig met onze dochter, als ze in bad gaat doe ik dat. Verder geef ik haar meestal haar flesje en verschoon haar luiers,  maar als het zo uit komt doet papa die dingen ook gewoon gelukkig.
Kroelen doet papa wel elke avond uit zijn werk voor ze naar bed gaat.

mijn man doet ijgenliik meer dan ik hij doet mijn dochter in bad hij maakt voor ons het eten savonds hij past op haar als ik werk hij kleed haar aan de dagen dat ik werk en dus bijna daar geen tijd voor heb en ik kleed mijn kinderen sweekends aan dus hij doorde weeks en ik in hetweekend hij doet 5 dagen in de week de was en ik 2 dagen dus het is verdeeld bij ons maar toch doet hij het meest met de kinderen en oo ja hij doet het huishouden doordeweeks als ik werk ook de kinder kamers en ik in het weekend

leve de emancipatie dat is er bij ons wel gelukkig

ik wilden er even bij zeggen ze zijn nu 3 en bijna 5 maar toen ze baby waren ging hij er doordeweeks uit snachts uit ze ijgen zodra ze huilden ik hoefden niets te zeggen ging gewoon verder slapen zij huilden en hup daar ging hij hij kreeg haar ook altijd sneller stil ze werd snel rustig van hem fijn voor mij ik ging er uit in het weekend dus mooi verdeeld hij verschoonde hun ook deden we om en om eerlijk verdeeld lijkt me zo verschrikkelijk als je alles alleen moet doen zo erg als alles op jou schouders terecht komt ik zeg ook eerlijk als ik niet zo man hat die zoveel deet dan hat ik niet voor een 2 de gegaan veel liefs felicia

wat heerlijk hoe jullie zo fijn alles verdeeld hebben mijn man is niet te beroerd om te helpen maar moet het wel altijd zeggen het schijnt ook dat veel mannen het niet uit hun ijgen doen als vrouw moet je er om vragen het zit niet in hun natuur om uit zich zelf te helpen je moet ze echt sturen op uitzonderingen na als ik zo hoor hoe jou man is felicia zou ik hem misschien even mogen lenen kan mijn man nog wat van leren laat het hem maar niet horen ha ha

hoi m wat naar voor je weet je wat kan helpen om hem op ze gevoel te pakken kijk ik zal het uitleggen als vrouw zijnde heb je vaak de nijging om boos te worden verwijt te maken zo van waarom doe jij niks of ik moet altijd alles alleen doen het interesert je niets je hebt totaal geen begrip voor me etc etc die fout heb ik zelf ook vaak gemaakt in het verleden maar uit ervaring spreek ik als ik zeg niet te veel zeggen en zeker niet wat ze niet doen gaan opnoemen want mannen horen ijgenliik alleen maar een wijzend vingertje van jij kan niks alles asn je is slecht en wat je ijgenliik van ze wil horen ze al niet meer ze raken je kwijt als je te veel praat ze sluiten zich letterlijk af om te krijgen wat je van ze wilt moet je bij mannen een andere aanpak gebruiken

dus inplaats van zo te doen dus onze vrouwe manier laat je hem je emoties zien durf dat want het is het wapen wat wij vrouwen bezitten en heel goed werkt tegen mannen ze smelten werkelijk ze zijn er gevoelig voor laat zien toon gerust je verdriet zonder te schreeuwen of boosheid nee enkel je verdriet en zeg maar houd het kort anders raken ze de concentratie kwijt wat bij jou dan weerlijd tot ffrustratie wij vrouwen allemaal bedoel ik dan zeg lieverd ik heb jou nodig ik voel verdriet en pijn ik heb jou hulp zo hard nodig zonder jou red ik het niet laat hem voelen dat hij onmisbaar is

en hij wordt als was in jou handen en helpt jou dus zeg het doet zo pijn vanbinnen dat ik er alleen voor sta jij kan mij verlichte wie kan dat beter dan jij mijn man en dan maak je hem stapje voor stapje langzaam aan duidelijk op esn vrouwelijke zachte manier dat je het niet red zonder zijn hulp en of hij alsjeblieft wilt helpen en je zult merken dat hij jou d dan tegemoet komt vertel je man wat je prettig zou vinden als hij jou mee hielp maar prast altijd vanuit ik zou het zo fijn vinden als je niet waarom doe je dit niet of dat niet of jij moet bij dat zinnetje haakt een man al af voordat hij de rest gehoord heeft en vergeet niet durf als vrouw je ijgen kwetsbaar op te stellen alleen dan spreek je zijn mannelijkheid asn en voelt hij zich trots en blij om je te helpen succes en veel liefs tamara